EEK: Πορεία κατά της αστυνομοκρατίας και της καύσης σκουπιδιών

Το ΕΕΚ καλεί σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση και πορεία στις 3 Ιουλίου στην πλατεία Ελευθερίας στο Βόλο που καλούν συλλογικότητες κατά της καύσης σκουπιδιών και της αστυνομοκρατίας.



Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση:
Η κρατική καταστολή στις 13/6 στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ και η απαγγελία κατηγοριών σε διαδηλωτές που ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ συνεχίζεται με κατ’ οίκον έρευνες και επισκέψεις της ασφάλειας σε μια απέλπιδα προσπάθεια η αστυνομική βία να δικαιολογηθεί μετά την κοινωνική κατακραυγή.
Οι μέθοδοι της αστυνομίας και της ασφάλειας δεν μας είναι άγνωστες. Πολύ περισσότερο όταν πλατύτερα λαϊκά στρώματα μπαίνουν στον αγώνα με προωθημένα πολιτικά και κοινωνικά αιτήματα.

Η καταστολή στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ και σε όλη την πόλη του Βόλου συνδέεται άμεσα με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της ΝΔ και τις αντιστάσεις που προβάλλονται αλλά έχουν ακόμα έναν τοπικό κοινωνικό κινηματικό (καύση, ανεμογεννήτριες) ή συνδικαλιστικό κλαδικό χαρακτήρα ΛΑΡΚΟ, εκπαιδευτικοί).
Η επειγότητα ψήφισης του νομοσχεδίου κατά των διαδηλώσεων από τη ΝΔ, αγκαζέ με τους ακροδεξιούς φίλους της, οφείλεται όχι στο παρελθόν αλλά στο εφιαλτικό μέλλον της γιγαντιαίας ύφεσης και της χωρίς ελπίδα νεοφιλελεύθερης στρατηγικής να εμποδίσει τη βουτιά στο κενό.
Δεν πρόκειται για την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων και της αγοράς όπως διατείνεται η ΝΔ για το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο καθώς αυτές έχουν ήδη απορρυθμιστεί πλήρως. Οι δείκτες της ανεργίας και της ανέχειας έχουν ήδη εκτοξευτεί.
Κινήματα, συλλογικότητες και οργανώσεις της αριστεράς αντιμετωπίζουν τα ίδια στρατηγικά ερωτήματα που έχουν ήδη τεθεί από την εξέγερση του 2008 και τους αγώνες κατά των μνημονίων: Ποια κοινωνική τάξη θα κάνει κουμάντο στη χώρα, για ποιους και γιατί.

Οι χωρίς ελπίδα που είναι η μόνη ελπίδα της κοινωνίας, είναι ξανά εδώ γεμίζοντας τους δρόμους. Το αστικό κράτος επιχειρεί να τους εκκενώσει πριν αυτοί αποκτήσουν μια κρίσιμη μάζα και μια σαφή επαναστατική προοπτική.
Το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης βρίσκεται ήδη σε αναταραχή, σχεδιάζει κι εξοπλίζεται. Τελευταίο σωσίβιο σωτηρίας τους είναι η συστηματική κρατική βία, οι διώξεις. Αυτές δεν εμπόδισαν το κίνημα να κάνει την έφοδο στον ουρανό με το Πολυτεχνείο, που οδήγησε στην πτώση της χούντας το 1974, ούτε την οργάνωση του λαού κάτω από δυσμενέστερες συνθήκες.
Το δικό μας σωσίβιο είναι η επαναστατική ανατροπή της κυβέρνησης της Δεξιάς και ακροδεξιάς του Κούλη Μητσοτάκη, και του καπιταλισμού, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, ταξικές διακρίσεις, πολυεθνικές και αστυνομία.